W teorii 2 dni, a w praktyce...

Melduję się ciągle czekająca. Co prawda od dzisiejszego dnia oczekuję znacznie więcej, bo większość z Was wytypowało dzisiejszy dzień jako datę rozpakowywania się. Mam nadzieję, że Wasze przecieki się sprawdzą ;). Obawiam się tylko, że za chwilę w ankiecie trzeba będzie ustawić opcję innych dat jak tak dalej pójdzie.

Stwierdzam również, że Junior najbardziej upodobał sobie późne wieczory. Wtedy cieszy mnie skurczami przepowiadającymi, a ja jak na szpilkach siedzę, obserwuję i zastanawiam się czy przekształcą się w te właściwe. Później wstaję chodzę, najczęściej stwierdzam, że położę się, bo pewnie w razie czego będę potrzebowała siły. I zasypiam. W nocy mnie już nic nie budzi i w taki sposób przesypiam do rana (Myślałam, że chociaż dzisiaj coś się zacznie - w końcu 4 lipca, a tu niestety Zonk :P)

Ale nie martwcie się aktualnie zaczynam oddawać się nowej pasji - panikowaniu. Nie wiem z czego się to bierze, ale denerwuję się, wynajduję irracjonalne rzeczy. Wczoraj np. popołudniu zauważyłam, że Junior mniej się rusza. Być może to była kwestia popołudniowej drzemki. To sobie nie pospał :P. Mamusia zafundowała mu takie wibracje, że czy chciał czy nie chciał musiał mamie pokazać, że wszystko jest ok :P. Odkuł się wieczorem, wiedziałam już, że wszystko jest ok ;).

Trzymajcie kciuki. Może jeszcze coś się dzisiaj rozkręci. Miejmy nadzieję :) ...