Spiesz się powoli

Dzisiejszy dzień rozpoczął się dość mało przyjemnie. Rano pobudka i pędem na uczelnie. Samopoczucie miałam całkiem całkiem, więc po co korzystać z autobusów miejskich.. wszędzie chodziłam szybkim marszem, na który o dziwo miałam siłę ;). Na szczęście wizyta uczelniana nie trwała długo, więc starałam się jak najszybciej dotrzeć do domu. Jak pisałam wcześniej od dzisiaj znowu jestem słomianą wdową. Ach, kocham te delegacje. Miałam nadzieję, że przed wyjazdem uda mi się złapać męża w domu - myliłam się. Dosłownie minęliśmy się! Ma się to szczęście. Szybkie zakupy i... zaczęło się. Najpierw opadłam z sił, zaczęły mnie boleć plecy i brzuch - jednocześnie, tzn ból z żeber promieniował na brzuch i plecy. Przestraszyłam się, więc tym razem mniejszym pędem udałam się do domu i ... leżę. Już mi trochę lepiej. Za chwilę będę musiała podnieść swoje szanowne cztery litery, bo mam wizytę u dentysty. Na szczęście jest już lepiej. Zaciągnę ze sobą nieocenioną mamę (jako moją asekurację ;)).

Humor poprawiam sobie truskaweczkami. Nic mi więcej nie zostało :P

Moje truskaweczki :D

Jedno dużo jest prawdy w powiedzeniu "spiesz się powoli" :P.








Edit!
Co się źle zaczyna to dobrze się kończy! Dostałam właśnie przesyłkę z taką naklejeczką! Ja już wiem co się kryje za HugMe, a Wy? :D