Gdzie są zęby?!

Łukasz ma już prawie 9 miesięcy. Z dnia na dzień pojawiają się nowe umiejętności. Wczoraj zaczął kucać z jedną nogą zgiętą, a dzisiaj już sam się podniósł. Zaraz potem usiadł z powrotem na pupę, ale jak już nie raz się przekonałam to po pierwszym razie idzie już z górki. Gdy zorientował, że dużo bardziej wydajnie jest raczkować niż się czołgać, to po pierwszych kilku machnięciach zaczęła się już kilometrówka przez pokoje. Jak widać, Łukasz co chwilę się uczy czegoś nowego. Mamy za to inny problem. Problem - nie problem, ale jednak ciągle wiszą nad nami .... ZĘBY :)

Zaczynam się zastanawiać czy to nie jest legenda z tymi zębami, czy one w ogóle istnieją. Wszystkie humory, płacze, marudzenia są tłumaczone białymi przyjaciółmi, którzy chcą wyjść na światło dzienne. Już tyle razy było wszystko gryzione, językiem drapanie. Już tyle razy specjalnie powołana komisja stwierdzała, że to już, albo jeszcze momencik i będą, i.... nic.

Przed każdym wyjazdem obawiam się nieprzespanych nocy oraz marudzenia w dzień spowodowanego właśnie zębami. W warunkach domowych wszystko jest bardziej do ogarnięcia. Na wakacjach też się da, ale zawsze jest więcej stresu.

No nic, wszystko wskazuje na to, że trzeba być cierpliwym i czekać. Wszyscy dookoła już mają swoje pierwsze białe wyrostki ;) a my czekamy i czekamy :)